Przedstawiamy reporterską opowieść o winie i pojednaniu, zbrodni bez kary i ludziach, którzy wymykają się przeznaczeniu To też jest Kanada: siedem zapałek w słoiku, sny o czubkach drzew, powiewające na wietrze czerwone suknie, dzieci odbierane rodzicom o świcie. I ludzie, którzy nie mówią, że są absolwentami szkół z internatem. Mówią: jesteśmy ocaleńcami. Przetrwaliśmy. Zniszczono cały nasz naród. Nigdyśmy się nie podnieśli. W Europie ekscytujecie się modą na Kanadę, bo patrzycie na nią przez kolorowe skarpetki naszego nowoczesnego premiera. Ale prawda mniej się nadaje do lajkowania powiedział autorce jeden z bohaterów tej książki. Joanna Gierak-Onoszko spędziła w Kanadzie dwa lata, sprawdzając, co ukryto pod tamtejszą kulturową mozaiką. W swoim reportażu autorka kreśli obraz Kanady, który burzy nasze wyobrażenia o tym kraju. Dlaczego Kanada ściąga dziś z pomników i banknotów swoich dawnych bohaterów? Jak to możliwe, że odbierano tam dzieci rodzicom? Czyja ręka temu błogosławiła?...(https://lenaczyta.pl/27-smierci-Tobyego-Obeda-p362483)

Książka powstała w oparciu o cztery autentyczne historie. Autorka zamieściła w prasie i Internecie ogłoszenie o tym, że zbiera mater iały do książki o trudnym dzieciństwie. Spośród kilkudziesięciu historii (nadesłanych, opowiedzianych) wybrała cztery, w których opo wiada przeżycia dorosłych ludzi, nie mogących zapomnieć o swoim dzieciństwie. Nie mogą zapomnieć nie dlatego, że było ono pełne rado ści, ciepła i zrozumienia lecz zupełnie odwrotnie - KTOŚ napiętnował je przemocą, strachem i zamienił w koszmar. Ten ktoś (rodzice, opiekunowie) zrobił to w imię tzw. miłości oraz dobrego wychowania i żądał dodatkowo okazywania sobie szacunku. W książce nie ma jed nak przykładów z marginesu społecznego, wręcz odwrotnie, są to tak zwane porządne rodziny, gdzie wykształceni rodzice dbają o dom i podstawowe potrzeby dzieci (ubierają, żywią, kształcą) a swoje wychowanie nazywają jedynie surowym. Autorka porusza problem tzw. "ch orej miłości". Pod jej wpływem dzieci dojrzewają i wchodzą w dorosłe życie psychicznie "skrzywione", nie radząc sobie z problemami, często nie mogąc sobie znaleźć miejsca w otoczeniu. Pisarka chce właśnie pokazać jak ułożyło się życie "jej" bohaterom, jaka jest ja kość ich relacji z innymi ludźmi, rodzicami, najbliższą rodziną (dziećmi, współmałżonkami). Niestety w wielu przypadkach osoby boleś nie doświadczane w dzieciństwie, nie mają świadomości, iż cały czas, mimo że są już dorosłe, "patrzą" na świat poprzez pryzmat traum atycznych, dziecięcych przeżyć. Stąd właśnie wynikają ich kłopoty i cierpienie. Marta Fox, poruszając w swojej książce tą niełatwą t ematykę, chce dotrzeć między innymi do takich właśnie osób. Książka może obudzić w nich głębokie, nieuświadomione wcześniej bardzo t rudne uczucia i emocje, z którymi ciężko będzie im sobie samodzielnie poradzić. Dlatego też nie muszą i nie powinny poprzestawać tyl ko na jej przeczytaniu, lecz szukać dla siebie pomocy - np. ze strony psychoterapeuty.

Sally ma trzy lata, kiedy tatuś po raz pierwszy dotyka ją podczas kąpieli. Dziewczynka nie ma oparcia w obojętnej na wszystko, pogrążającej się w depresji matce. Sally jest sama - z tatusiem, który zmusza ją do coraz straszniejszych rzeczy. A ona wciąż ma nadzieję, że mama przyjdzie jej z pomocą... [z okł.]

Zwykła biedna rodzina z robotniczych przedmieść Edynburga. Za drzwiami komunalnych mieszkań i domków, dzieją się rzeczy, jakie trudno sobie wyobrazić. Dwie siostry ľ pięcioletnia i czteroletnia ľ wykorzystywane seksualnie przez ojczyma, rodzinę, obcych ludzi. A wszystko za wiedzą i przy aktywnym udziale ich rodzonej matki. Matki, która zdradziła własne dzieci. Jak ona mogła?

Pierwsze lata dzieciństwa Christina Krüsi spędza niczym w raju - jej rodzice prowadzą pracę misyjną na rzecz organizacji Wycliffe w Boliwii. Raj jednak zmienia się nagle w piekło, gdy podczas tajnego rytuału sześcioletnia Christina zostaje naznaczona jako „wybrana". Od tej pory traktowana jest jak bezwolna ofiara i wykorzystywana seksualnie przez misjonarzy. W wieku 11 lat wraca do Szwajcarii i dopiero tu podejmuje decyzję aby przemówić i wydać przestępców, pomimo wstydu, lęku oraz zagrożenia, jakie może ściągnąć na rodzinę. Autorka długo dojrzewała do decyzji, aby spisać swoje dramatyczne wspomnienia i wydać książkę. Chciała odrzucić przeszłość i prawdę, po prostu cieszyć się normalnym życiem, jednak w końcu uwierzyła, że jej opowieść może być nie tylko sposobem na pokonanie własnych demonów z przeszłości, ale również uniwersalnym wsparciem, dla tych których dotknął podobny los. [lubimyczytac.pl]

Ta książka wstrząsnęła sumieniami Niemców. Po kilkudziesięciu latach Pola Kinski, córka legendy światowego kina, wielbionego Klausa Kinskiego, znanego zwłaszcza z ról w filmach Wernera Herzoga, postanowiła przerwać milczenie i opowiedzieć o tym, jak ojciec wykorzystywał ją seksualnie jako dziecko i nastolatkę. "Czułam, że muszę o tym napisać, nie tylko ze względu na siebie, ale i innych, którzy doświadczyli tego samego" - wyznała Pola. Napisane prostym, niemal dziecięcym językiem Usteczka są porażającym zapisem historii utraconego, pełnego przemocy dzieciństwa. Jest to zarazem oskarżenie nie tylko przeciw ojcu i matce, która nie obroniła swojej córki, ale i niemieckiemu społeczeństwu, które akceptowało publiczne, jawnie pedofilskie wypowiedzi gwiazdora. Tytuł trafił na listy bestsellerów i sprzedał się w Niemczech w pięćdziesięciu tysiącach egzemplarzy, a przyrodnia siostra autorki Nastassja Kinski uznała Polę za bohaterkę.[http://blackpublishing.pl]