Hołownia i Prokop w elektryzującej rozmowie. Zderzenie dwóch odmiennych spojrzeń na religię, kulturę i świat mediów. Jezus jako marketingowiec, pożytki płynące z noszenia habitu, różnica między Bogiem a idolem, urok pieniędzy i problemy z wolną wolą - to tylko niektóre wątki tej zaskakującej konfrontacji.

Książka powstała w oparciu o cztery autentyczne historie. Autorka zamieściła w prasie i Internecie ogłoszenie o tym, że zbiera mater iały do książki o trudnym dzieciństwie. Spośród kilkudziesięciu historii (nadesłanych, opowiedzianych) wybrała cztery, w których opo wiada przeżycia dorosłych ludzi, nie mogących zapomnieć o swoim dzieciństwie. Nie mogą zapomnieć nie dlatego, że było ono pełne rado ści, ciepła i zrozumienia lecz zupełnie odwrotnie - KTOŚ napiętnował je przemocą, strachem i zamienił w koszmar. Ten ktoś (rodzice, opiekunowie) zrobił to w imię tzw. miłości oraz dobrego wychowania i żądał dodatkowo okazywania sobie szacunku. W książce nie ma jed nak przykładów z marginesu społecznego, wręcz odwrotnie, są to tak zwane porządne rodziny, gdzie wykształceni rodzice dbają o dom i podstawowe potrzeby dzieci (ubierają, żywią, kształcą) a swoje wychowanie nazywają jedynie surowym. Autorka porusza problem tzw. "ch orej miłości". Pod jej wpływem dzieci dojrzewają i wchodzą w dorosłe życie psychicznie "skrzywione", nie radząc sobie z problemami, często nie mogąc sobie znaleźć miejsca w otoczeniu. Pisarka chce właśnie pokazać jak ułożyło się życie "jej" bohaterom, jaka jest ja kość ich relacji z innymi ludźmi, rodzicami, najbliższą rodziną (dziećmi, współmałżonkami). Niestety w wielu przypadkach osoby boleś nie doświadczane w dzieciństwie, nie mają świadomości, iż cały czas, mimo że są już dorosłe, "patrzą" na świat poprzez pryzmat traum atycznych, dziecięcych przeżyć. Stąd właśnie wynikają ich kłopoty i cierpienie. Marta Fox, poruszając w swojej książce tą niełatwą t ematykę, chce dotrzeć między innymi do takich właśnie osób. Książka może obudzić w nich głębokie, nieuświadomione wcześniej bardzo t rudne uczucia i emocje, z którymi ciężko będzie im sobie samodzielnie poradzić. Dlatego też nie muszą i nie powinny poprzestawać tyl ko na jej przeczytaniu, lecz szukać dla siebie pomocy - np. ze strony psychoterapeuty.

Co by było, gdyby bibliotekarska profesja w Polsce awansowała do poziomu, jaki dziś jest standardem w Skandynawii? Autor w czasami lekki, innym razem dosadny, albo przekorny sposób nakłania do regeneracji przeświadczeń, oderwanie się od codziennych wydarzeń i na odmienne, rozleglejsze spojrzenie na pracę bibliotekarzy oraz biblioteki... Czy aby cokolwiek zmienić wystarczy robić mało, niewiele, trochę? Jak bardzo rzeczywistość jest kreowana przez samych bibliotekarzy? Zbiór fascynujących felietonów został podzielony na trzy grupy: teksty o tym co nas w bibliotekarstwie otacza, pogłębione refleksje na temat bibliotekarskiej rzeczywistości oraz omówienia kilku publikacji zagranicznych, sygnalizujących, nad czym łamią sobie głowy inni.